Új hozzászólás Aktív témák
-
-
afterburner_
őstag
aki nincs ebbe benne az nem is ertheti meg, pl én sem értem : "aki eltöri a lábát..annak miért fáj? biztos szórakozik, inkabb belerugok hogy legyen oka tenyleg üvölteni:-) nah ez kb ilyen... "
bírom az oylan embereket akik megmagyaraznak olyan dolgokat amiket nem éltek még át:-) de hat van ilyen is nem?:-)
>>>>>>>> www.tintarendszer.hu <<<<<<<<
-
Racecam
MODERÁTOR
Egy üdítő élmény a szóhasználatod, de mégis, szépen megkérlek, hogy a véleményedet kulturáltabb formában szíveskedj megfogalmazni. Különösen egy hölggyel szemben illene visszafogottabban viselkedni.
Add meg legalább a minimális tiszteletet azoknak az embertársaidnak is, akikkel egyáltalán nem értesz egyet.[ Szerkesztve ]
Com'è diverso il mondo visto da qui
-
[Vazz]
tag
Korunk rákfenéje az annyira „divatos” pánikbetegség
Ebben a hat szóban minden benne van.
Manapság anyira megyünk az után a rohatt pénz után hogy szétrombolunk magunk körül mindent, és mindenkit. Fizetni a kocsi hitelt, a lakáshitelt, a rezsit(a gázt amíg van), a gyereknek suli, már a másiknak is. Stb.......... Nem teheti az ember hogy egy kicsit kifújja magát, lerázza a melós hétköznapok feszültségét és ez kinél kevésbé kinél pedig jobban felszínre tör. Ők a pánikbetegek vagy túlstresszeltek. Gyomorfekély miegymás. Lakótársam hasonló helyzetben van, járja az orvosokat sorra, nyáron sokszor rosszul volt főleg a munkahelyén. Holott egy teljesen normális srác volt, gyerekkorom óta ismerem. Most már inkább kerülöm, ha ő a konyhában van én inkább megvárom míg végez és csak utánna megyek mert egyszerűen egy szimpla izzócseréből kihozza a világvégét.
Neki is változásra lenne szüksége, de ha otthaggya a munkáját mi lesz velle, ebbe szerintem bele se mer gondolni mert rosszul lesz. 22 csabdája! -
tildy
nagyúr
Igazad van , csak láttam már. Magamat meg nem sorolom bele pszchiátriai skatulyákba, mert bármikor kihozható belőle bármi .
"Tartsd magad távol azoktól, akik le akarják törni az ambíciódat! A "kis" emberek mindig ezt teszik, de a nagyok éreztetik veled, hogy te is naggyá válhatsz" - Mark Twain
-
Realradical
őstag
A párom nővére a családban pánikbeteg. Ezt a szülést követő hosszú kényszerített otthonlét (szülés utáni depresszió) és a férjének egy utána történt agyműtéte váltotta ki. Ez abban nyilvánul nála meg, hogy (ritkán) stresszhelyzet után, illetve mikor a férje nincs vele (ez szinte mindig ha elmegy több mint egy napra) görcsös remegés, hasmenés, hányás, mély depresszió fogja el.
Mi már mindig előre készülünk , hogy amikor a párja elmegy vadászni akkor a feleségem (15 évvel fiatalabb ) átmegy "vigyázni rá". Ilyenkor a tünetek jóval kevéssé jelentkeznek ha foglalkoztatva van. Vicces egy kicsit a helyzet, mert van egy 15 és egy 18 éves lánya, de mellettük simán rosszul lesz.
Próbálkozott már gyógyszeres kezeléssel, pszihológussal sajna egyik sem hozott maradandó javulást.
Things that try to look like things often do look more like things than things
-
philoxenia
MODERÁTOR
Az általam linkelt könyvet olvassa el, akit tényleg érdekel
a téma.
A pánikbetegség és depresszió és a hozzájuk hasonló
betegségek elsődleges gyógyszere NEM a nyugtatók.
Régen valóban ezeket használták, ma viszont egészen más
hatásmechanizmusú szerek vannak.
Ezeket viszont rendszeresen kell szedni.
Olyan szinten rendszeresen, hogy egy nap sem maradhat ki,
csak végső esetben. Mellettük nem fogyasztható alkohol, sem
más tudatmódosító szerek, amalyek bezavarnak a hatásmechanizmusukba.
A mai gyógyszerek többsége ilyen.
Az orvos felírja, a páciens szedi előírás szerint.
Ha nem aszerint szedi, nem az orvossal tol ki.
Magas cukorszintre szedek gyógyszert, az előírástól való viszonylag
csekély eltérés azonnal mérhető.
Statisztikák szerint a gyógyszert szedő emberek majdnem fele
nem az előírások szerint szedi a gyógyszereit.
Az agy kémiai működésének zavaraira kifejlesztett gyógyszerek
nem órák alatt, hanem hetek alatt fejtik ki hatásukat. Nem érzed
azonnal a javulást, erre szoktak az első időszak alatt enyhe nyugtatókat
adni, amit később elhagynak, ha a hatás kialakul.
A mellékhatások sokkal enyhébbek mint a nyugtatóknál, teljes
értékű munkát tudsz végezni egy beállt gyógyszerszinttel.
Azt nem tartom kizártnak, hogy néhány esetben előfordul, hogy
az új gyógyszerek sem hatnak, de a többség számára megoldást
jelentenek.
NEM helyes tehát abszolút kívülállóként a témában olyan hozzászólásokat
megereszteni, amelyek a kicsit tájékozottabb emberek haját égnek
állítják."Nem azt ígérték, hogy a vagyonuk is itt lesz..." (by Jólvanezígy Ádám)
-
tildy
nagyúr
válasz philoxenia #58 üzenetére
Rendszeresen bizony. De (csak és kizárólag) orvosi segítséggel idővel le lehet róla állni.
"Tartsd magad távol azoktól, akik le akarják törni az ambíciódat! A "kis" emberek mindig ezt teszik, de a nagyok éreztetik veled, hogy te is naggyá válhatsz" - Mark Twain
-
ilba
tag
Nyilvánvaló, hogy negatív pszichés behatás indítja el a folyamatot, de azt megnevezni... Elképzelhető, hogy egy mélyen ülő gyerekkori trauma tör a felszínre egy konkrét helyzet, vagy asszociáció során. Több hatás egymás katalizálásával fog a pánikbetegséghez vezetni, még akkor is, ha rá tudunk mutatni az általunk kiváltó oknak vélt eseményre, helyzetre. És nem kellene összemosni a pánikbetegséget a "depivel és öngyivel"! Akinek volt már pánikrohama az tudja, inkább a migrénes fejfájás... Bár az is igaz, hogy a pánikhelyzetek kerülésével a tünetek javulnak, de ezt a struccpolitikát én inkább kerülném, az embernek nem érdeke, hogy kirekesztett legyen (ráadásul saját maga által).
A tünetek alapján a háziorvosom minden szakrendelésre elküldött (kb. az urológiát kivéve... ), tehát a hozzáértéséről biztosítva voltam! A biztonság kedvéért vérnyomáscsökkentőt szedetett velem, ám érdekes módon a kiugró értékek még ekkor is jelen voltak (két hét után abbahagytam a szedését). Ekkor elkezdtem beleásni magam a tünetek lehetséges kiváltó okainak szakirodalmaiba, és lőn világosság! Erre a háziorvosom csak annyit mondott: -Balázs, Ön még túl fiatal ehhez a betegséghez! Ezen a ponton világossá vált számomra, hogy nála esélyem sincs a gyógyulásra. (megjegyzem, a kiváltó ok már rég a múltté lett, rendezett volt az életem, semmi pszichés nyomás nem volt rajtam) Innen egyenes út vezetett a pszichiátriára, ahol is egy jó fej, fiatal orvos elmagyarázta -érthető nyelvezettel-, hogy miről van szó. Egy pár évig (kisebb-nagyobb szünetekkel ) gyógyszert szedtem (nem, nyugtatót soha, ez egy szerotonin "alapú" gyógyszer volt), és eljutottam arra a pontra, ahol még lényegében szügségem lehetne rá (egy-két tünet ritkán megjelenik), de nem szedem, mert tudatosan vissza tudom szorítani a tüneteket arra a szintre, ahol már meg is feledkezem róluk, tehát nem befolyásoló tényezők az életemben.
Ebből kiderül, hogy nem vagyok a gyógyszerezés híve, de szükség volt arra is!Így hirtelen...
szerk: és igen, teljes értékű munkát tudtam végezni a gyógyszer szedése során. Az első, és az utolsó egy-két hét egy kicsit zűrösebb volt (hangulati ingadozások jelentkeztek..., indokolatlanul), de közben semmi!
[ Szerkesztve ]
-
GD
őstag
jó néhány dolog van, amivel kényelmesebben el lehet divatolni az életben mint a pánikbetegség... sztem aki szenved ettől nem biztos hogy nem cserélné el sok minden másra, csak szabadulna tőle.. nem olyan mint dohányzás, hogy csak akarat kelljen hozzá, hogy abbahagyja vki.. kicsit komplexebb a dolog..
a társadalom pedig a nyugaton oly valóban divatos mindenkinek van saját pszichiátere, hipochondria, stb miatt kicsit hitetlen és vhogy úgy áll hozzá:
"nincs rákja, nem lőtték el a lábát, mi a picsát nyavalyog itt.." biztos csak flancol..
mint ahogy egy okos hsz-ben már írták, agyi kémia, tehát egy elégtelen működés..
a cukorbetegnek se mondhatod hogy: "kapd már össze magad vazzeg, ne told az inzulint"..
párkapcsolatban biztos nehéz elfogadni, de akkor nem kell belemenni..
családban meg együtt kell élni vele, azért ma már nem a Taigetosz módszer alkalmazandó..
bár lehet nem itt tartanánk..mindenesetre, kicsit több odafigyelés az "egészséges" emberek között sem ártana.. de nézd meg a morált, erkölcsöket, társadalmat, hogy mennyit beszélgetünk egymással, a rohanó életformát, a pénz, megélhetés hajtását, az alapegységben a családoknál is már komoly bajok vannak, a gyerek a tv meg a szgép előtt nő fel..
ez csak rosszabb lesz és hozni fogja magával, kitermeli a kor "betegségeit".. ha vaktában meg kellene becsülnöm, a rák legalább 50%-ban köthető stresszhez is
-
mattheus
őstag
Hozzászólnék én is ehhez a problémához. A pozitív hozzállás nem minden esetben gyógyír.
Mondom ezt azért, mert nekem 4 éven keresztül ez a pozitív életszemlélet nem segített.
Úgyanúgy nem mertem metrón utazni és magas épületek mellett elmenni. Dokikhoz (!) is jártam, akik a megoldást egy kiadós XANAX kezelésben láttták, ami tompítja az embert, de ez nem gyógyír, csak olyan "adjunk vmit" megoldás. 2 hónap után leálltam és ha más doki is ehhez nyúlt, akkor megköszöntem és elmentem. 4 évre rá találtam egy olyan orvost, aki célzott gyógyszeres kezeléssel ( nem xanax ) végre elindított valamit bennem, aminek következtében már teljes embernek nevezhetem magam. Metrózom, sétálgatok mindefele és csak nagy ritkán tör rám az ismerős érzés. Sajnos 100%-ot nem értem el, de már sokkal jobb. Azért sem tökéletes, mert N.Y-ban és Chicago-ban járva, rá kellett jönnöm, hogy 20 emelett felett nem gyógyultam meg. Úgy látszik ez a kezelés csak Európa kompatibilis de nem adom fel és remélem, hogy egyszer a Crysler vagy a CN torony tövében, egy kiterített pléden lefeküdve fogom az eget bámulni, de addig nagyon de nagyon sok időnek kell eltelnie. -
philoxenia
MODERÁTOR
Valamelyik népszerű tudományos csatornán van egy
fóbiadoki, csak nem tudom melyiken, de egy sorozat, ott láttam
hasonló fóbiát, a hölgyet aki szenvedett benne egy hatalmas tv-torony
tövébe sikerült végül elvinnie."Nem azt ígérték, hogy a vagyonuk is itt lesz..." (by Jólvanezígy Ádám)
-
yoogie
aktív tag
"A pszichiáterek több mint 90%-a úgy ír fel gyógyszert , hogy kb 15 percet se beszélt veled. Nem érdekli őket mi a bajod, és mi az igazi megoldás rá. Ez a tüneted ? Tök mindegy mi az oka, ezt kapod."
Ha jól belegondolsz ez is egy gyógymód. Én is éltem át valami hasonló "pánikbetegséget" és ezt csak magamnak köszönhettem, ez lényegtelen, jártam pszihiháterhez kb. így lehetett velem is, felírt egy gyógyszert beszéltem vele 1-2 szót és minden egyes ilyen alkalom után bele golndoltam, hogy ezt az embernek magában kell levezetnie vagyis a megoldást magában kell keresnie az embernek. Ezt megértve kb. fél évig szedtem a gyógyszert, majd saját elhatározásra elhagytam azt. Most már úgy ahogy tökéletesen érzem magam, néha néha előjön egy kis szorongás de mondhatom azt, hogy túl tudom tenni magam a dolgon vagyis lexarom. Azt még kifelejtettem, hogy nagyon sokat köszönhetek menyasszonyomnak aki rengeteget segített és mellettem állt mindvégig és hálát adhatok az égnek, hogy nem adta fel és harcolt velem együtt. Ha minden jól megy hamarosan elveszem feleségül és remélem örökké tartó szerelmet élhetünk át. The End..
-
afterburner_
őstag
ha valahova messzire kell mennem..akkor mar erzem hogy valami nincs rendben ... nekem alt. suli 6-7 osztalyaban kezdodott, akkor nem tudtam mi ez, mitol szakad rolam oran a viz, meg szorongok... egyik pillanatrol a masikra, moziba mar akkor nem is jartam mert ott is jelentkezett ez, de aztan erdekes elmult... minden jó volt vegül mar moziba is eltudtam menni, aztan egyszer csak 5 évre rá, puff neki, visszaestem es azota ennek mar 4 éve hogy folyamatosan egyutt kell elnem vele. bar azert szepen lassan javulgatok, buszozgatok.. hat aztan majd meglatjuk:-)
viszont raadaskent amiota panikbeteg vagyok megjelent egyket furcsa tulajdonsag, többek közt az hogy napi rendszeresseggel (van mikor naponta töbször) vagyok ugy, hogy ranezek az orara es egyezik az óra es a perc pl 12:12 , es akkor tuti valami rossz törtenik. nem vagyok babonas, de ez akkor is furcsa:-)
>>>>>>>> www.tintarendszer.hu <<<<<<<<
-
yoogie
aktív tag
válasz afterburner_ #67 üzenetére
A siker már megvolt.... azért köcce.
-
Dare2Live
nagyúr
Ismertem, ismerek egy "pánikost".
Együtt dolgozttunk sokáig, söt még néha együtt is eljártunk erre arra mármár barátom volt. Nála egy helyen jött elő, hogy bepánikolt: Szűk, helyeken, csövekben: Lehet nem is pánikos volt hanem klausztrofóbiás?
Ha végig kellett másznia egy 20m hosszú csőben mire a végére ért totál leizzadt, csöpögött az orrárol a víz, 180as pulzusa volt.... ha esetleg csak picit is beszorult akkor pedig jött a roham: 90kgs tiszta izom férfi léte ellenére sikoltozott és vergődött, egészen addig míg ki nem szedtük a csöböl.
Persze ő olyan "ligtos" pánikos volt a tényleg szűk helyektöl eltekintve teljesen normális életet élt/él 3gyermeke van..... de elnem tudom képzelni, hogy mennyire szar lehet egy olyan "ki nem merem tenni a lábam a lakásbol" mert bepánioloknak.
don't look up, don't look up, don't look up, don't look up, don't look up, don't look up, don't look up...
-
tildy
nagyúr
válasz Dare2Live #69 üzenetére
Az a cső és egyéb ilyen para dolog nekem is megvan. Baromira félek attól, hogy valami szűk résen kell átjutnom. Csigalépcsős templomtornyok, kis kibúvókkal (Pl. Rab sziget) ilyenek. Illetve folyamatosan félek a sérülésektől , pl. kirándulás, sziklák, ilyenek. Ilyenkor elég gyakori , hogy annyira elkezd remegnia lábam, hogy lemerevedek. És persze izzadás ezerrel. De ez szerintem sookkal inkább egyfajta fóbia...
[ Szerkesztve ]
"Tartsd magad távol azoktól, akik le akarják törni az ambíciódat! A "kis" emberek mindig ezt teszik, de a nagyok éreztetik veled, hogy te is naggyá válhatsz" - Mark Twain
-
Lolek
aktív tag
Sziasztok,
Hát ez a pánikbetegség nagyon-nagyon rossz dolog. Nekem a barátnőm pánikbeteg, már ~2 éve (mikor elkezdtünk járni, még csak tünetei voltak nála) együtt vagyunk, és néha Én is úgy érzem, hogy "kész nem bírom tovább" beleőrülök.
Ő nem bír (tud) egyedül maradni 2 perce sem sehol, mindig ott kell legyen valaki mellette, és kezdek "félni" mert a munkahelyünk kezd elég instabil lenni, egyszerűen fogalmam sincs, hogy mi lesz akkor ha megszűnik ez a meló.
Sok ember csak nevet ezen a betegségen, de sajnos nagyon nem nevetséges.További szép napot mindenkinek.
-
kovy79
őstag
"Egy féléven belül ki jött a betegségéből, amit mellettem nem tudtam elérni."
Ez így kissé nagyon értelmetlen. Esetleg: "amit nem tudtam elérni, amíg mellettem volt."Érdekes módon, azokon az embereken nem jelentkeznek a betegség tünetei, akik a mindennapi életben maradásért küzdenek."
Talán mert nincs idejük orvoshoz menni.''ha annyira NAGY hozzáértő vagy akkor azt is tudnod kell(ene) , hogy a 9550 ugyanaz mint a 9700-as!'' by bandika2006
-
tiv83us
veterán
Hu basszus, en tobb evig voltam sulyos panik beteg, anno honapokat ki kellett hagynom sulibol, mert meg az utcara sem tudtam kimenni /jo kis agorofobia is tarsulat hozza/, nagyon sokat szamit, hogy jo orvos kezeljen es egyutt megtalaljatok a helyes kezelesi modszert. Nagyon kegyetlen betegseg, nem szabad konnyelmuen venni.
A nyugtatok nalam nagyon bevaltak, foleg a Xanax, viszont nem szabad sokaig, mert nagyon hozza lehet szokni es utana szarabb lesz.
A legjobb gyogymod, mozogni, lefoglalni magad, szexelni sokat //, keresni valami igazan jo elfolgaltsagot es nem agyalni baromsagokon. Semmi keppen nem szabad alkoholizalni, mert sokkal rosszabba teszi. Atmenetileg jo, de utana poklot fogsz atelni.
Utolag mondhatom, hogy a lenyeg, hogy keresni kell a tarsasagot, eljarni sportolni, focizni, teniszezni, amit szeretsz.
Nekem eleinte mikor lefekudtem, akkor volt a legszarabb... - mikor elkezd jarni az agyad, erzed a szoritast a mellkasodban, a halantekodon...
Eleinte kell/het/ a gyogyszer, de a legjobb gyogymod a rendszeres mozgas, sportolas, mindegy mi, csak a figyelem elterelese. Es ami a legfontosabb /azon kivul, hogy "es"-el nem kezdunk mondatot /, hogy nem kell panikolni, hogy barmifele fizikai bajod van, hogy most megfulladsz, megall a szived, elajulsz, osszeesel, mert nemfogsz. Ez mind a power of the mind. Nem szabad szegyellni, ez is egy betegseg, akar az influenza.
Most pedig hogy lefoglaljam magam, lemegyek es szetrugom a segget annak a nehany embernek, aki ilyenkor legkalapaccsal bassza az utat, hogy meg ide a 21. emeletre is felhallani...
Mindenkinek nyugodt, stresszmentes ejszakat!ps: Szorri a helyesirasert, de kozben lazasan baseballt nezek es raadasul a kuvva Boston vezet...
[ Szerkesztve ]
Always Outnumbered, Never Outgunned
-
Tzombi
csendes tag
válasz philoxenia #58 üzenetére
Különböző emberek lévén, mindenkinél másként jelentkezik a betegség, bár sok hasonlóság van közöttük. A betegség mértéke sem egyforma. Általbán a pánikbetegséghez társulni szokott a depi, vagy a klausztrofóbia is, ami még fokozza az egyén elesettség érzetét. Ezért nem lehet egyenlőség jelet tenni két beteg között.
Amióta kikapcsolom lefekvés előtt a mobilom, azóta utólérhetetlen vagyok az ágyban....
-
Tzombi
csendes tag
„Nyilvánvaló, hogy negatív pszichés behatás indítja el a folyamatot, de azt megnevezni... Elképzelhető, hogy egy mélyen ülő gyerekkori trauma tör a felszínre egy konkrét helyzet, vagy asszociáció során. Több hatás egymás katalizálásával fog a pánikbetegséghez vezetni, még akkor is, ha rá tudunk mutatni az általunk kiváltó oknak vélt eseményre, helyzetre.”
De ha már megismered a kiváltó okokat, mert ahogyan írtad is több ok is van, akkor már sokkal jobban tudod kezelni. Ha a traumákat, negatív behatásokat értelmezed, feldolgozod, akkor már azok nem azok, így nincs, ami elindítsa a láncfolyamatot.
És írtál még egy nagyon fontos dolgot:
„mert tudatosan vissza tudom szorítani a tüneteket arra a szintre, ahol már meg is feledkezem róluk,”
A tudatnak, az önismeretnek is fontos szerepe van a gyógyulásban. De aki nem jut el odáig, hogy tudatosan kezelje a dolgot, annak esélye sincs a gyógyulásra, csak a gyógyszerekkel való szinten tartás lehetősége marad meg neki.Amióta kikapcsolom lefekvés előtt a mobilom, azóta utólérhetetlen vagyok az ágyban....
-
Tzombi
csendes tag
Csak önmagában nem elég megoldásnak a pozitív gondolkodás, de ennek hiányával még a létra mellett sem tudtál volna elmenni. Jó, ez egy kicsit durva példa volt, de már vannak nálad eredmények, de a lehet, hogy csak a gyógyszernek köszönheted? És nem segíti a gondolkodás módod?
Ezek szerint nem ástál még elég mélyre a tudatban, hogy mik is a kiváltó okok. Ha ezt sikerül elérni, és feldolgozni, akkor már ki bírsz lépni ebből a „hülye” körforgásból.szerk: De ahogy azt mondod, hogy: "addig nagyon de nagyon sok időnek kell eltelnie." egyben megfogalmazod magadnak a betegségben maradás tényét. Tűzz ki határidőt magadnak!
[ Szerkesztve ]
Amióta kikapcsolom lefekvés előtt a mobilom, azóta utólérhetetlen vagyok az ágyban....
-
Tzombi
csendes tag
Szívből gratulálok mindkettőtöknek!
Csak vigyázz rá, hogy ne ess vissza. Egy idő után bármilyen segítő kéz is eltud „fáradni”, ha kilátástalannak találja a helyzetet, és úgy érzi, hogy ellököd azt.Amióta kikapcsolom lefekvés előtt a mobilom, azóta utólérhetetlen vagyok az ágyban....
-
Tzombi
csendes tag
válasz afterburner_ #66 üzenetére
„amiota panikbeteg vagyok megjelent egyket furcsa tulajdonsag”
Szerintem ennek semmi köze nincs a betegséghez, egyszerűen egy rossz beidegződés. Egyfajta Pavlovi reflex, de ennek a magyarázata kicsit hosszabb, mint azt itt ki lehetne fejteni.Amióta kikapcsolom lefekvés előtt a mobilom, azóta utólérhetetlen vagyok az ágyban....
-
Tzombi
csendes tag
„egyszer még gyerekkoromban az abaligeti cseppkőbarlangban egy hosszú, vég nélküli barlangrészbe bevittek bennünket, ahol le kellett hajolni. na onnan négykézláb "futottam ki".
És előtte nem ért valami kellemetlen élmény valami hasonló helyen?
Ez annyira egyedi, hogy jelenség, hogy itt megragadtam. Szűk hely. Nem volt gond a szülésnél, amikor megszülettél? Szerintem ott kaphattad az első negatív behatást. Sokan el sem hiszik, hogy a születés előttről is hozhatják magukkal a kiváltó okot.Amióta kikapcsolom lefekvés előtt a mobilom, azóta utólérhetetlen vagyok az ágyban....
-
Tzombi
csendes tag
Istenem, hányszor mentem a dokihoz, hogy írjon ki, pedig kutya bajom nem volt, csak otthon kellett maradni a párommal.
Nem mondom, hogy tartsál ki mellette, ezt neked kell érezned. Sürgősen keressél viszont neki valami más dokit. Itt a hsz-ekben is láthattad, hogy nem biztos, hogy olyan jó az a doki, és van még más ezer lehetőséged is.Amióta kikapcsolom lefekvés előtt a mobilom, azóta utólérhetetlen vagyok az ágyban....
-
-
philoxenia
MODERÁTOR
Végül is olvastam valakiről aki Recsken gyógyult ki a cukorbajából,
de én inkább orvoshoz mentem.
A rendkívüli élethelyzetek alapvetően befolyásolhatják az ember
hormonháztartását, de lutri, hogy a megfelelő irányba-e.
Szerintem a híd alatt azért nincsenek pánikbetegek, mert már történt
velük valami, azaz kihullott a férgese.
Ráadásul azért az az életmód veszélyesebb a legtöbb betegségnél, épp
azért mert szinte minden betegség veszélyének ki vagy téve."Nem azt ígérték, hogy a vagyonuk is itt lesz..." (by Jólvanezígy Ádám)
-
tildy
nagyúr
PEdig van pár doki hajtogatja, hogy ezek meghatározó események Ugyanígy van hasonló dolog a sikertelen öngyilkosoknál is, ott sok esetben sikertelen abortálás / vagy felmerült abortálós gondolat lehet visszamaradva a múltból a jelenbe.
"Tartsd magad távol azoktól, akik le akarják törni az ambíciódat! A "kis" emberek mindig ezt teszik, de a nagyok éreztetik veled, hogy te is naggyá válhatsz" - Mark Twain
-
egamega
tag
Nos, mint érintett, én is mondanék pár szót. 4 évvel ezelőtt volt először pánikrohamom, miután megittam 2l colat kb. 1 óra alatt, vizsgaidőszakban. Ez sajnos végzetesnek bizonyult, ugyanis a koffeintől mint tudjuk emelkedik a pulzus. Nem kicsit, nagyon. Legalábbis ekkora mennyiségnél. Az amúgy is parás időszakban ez éppen elég volt ahhoz, hogy iszonyúan megijedjek attól, hogy kb. 160 a pulzusom, és fáj a fejem. Amitől mégrosszabb lett, de ez ismert öngerjesztő reakció. A lakótársaimat kértem meg, hogy hívjanak mentőt mert kajak halál félelmem volt.. Aki ezt nem éli át, el sem tudja képzelni, hogy milyen az, amikor azt hiszed, hogy ennyi, mert bekrepált a szíved. Kijött a mentő, (utólag kiderült, hogy baromi nagy szerencsém volt) egy fiatal srác volt a mentős. Vérnyomás, EKG, stb. Az EKG-n természetesen látszódott , hogy nem éppen vagyok relaxált állapotomban, de ezen kívül semmi extrát nem talált, ezért közölte, hogy nyugi, csak egy pánik rohamom volt, ne parázzak, de ha megismétlődik a roham, feltétlenül menjek el szakorvoshoz (agytúrkász és kardiológus). Nos, ismétlődött. Ha 4 lépcsőfokot megtettem fölfelé, már rosszul lettem, mert az agy ugye azt hitte, hogy megint vészhelyzet van. Muszáj volt orvos, nem volt mese. Sokan ott cseszik el, hogy nem ismerik be, hogy orvos kell. Soha életemben nem voltam egy orvoshozjárós, szóval ez külön "jót" tett. Az doki kiválasztása annyi volt, hogy keresgéltem a neten. Aki nincs ott, az nem is számít alapon. Így találtam rá egy dokinőre a SOTE Kútvölgyi Klinikáján. Elmentem hozzá, beszélgettünk, kérdezgetett szülőkről (mármint kórtörténetileg), majd felírta a bogyót. Elkezdtem szedni, és egyre jobban lettem. Ez kb. 4-5 hónapot jelent. Bátran merem mondani, hogy az agytúrkászásnak semmi, de semmi jelentősége nincs. Ami segít az a gyógyszer, és amikor már helyrejöttél, a mozgás. Sok mozgás! Lehetőleg állóképességet igénylő forma. Futás, úszás, bicaj, ilyesmi. Ja és a ginseng az, ami még nekem baromira bejött. Illetve ha még csak kialakulóban van, akkor nyugtató hatású teák is hasznosak szerintem. (Elmentem pszichológushoz is a háziorvos unszolására, aki kérdezte, hogy minek mentem hozzá, hisz nincs semmi bajom.)
[ Szerkesztve ]
-
Tzombi
csendes tag
Nem tudom, hogy öröm- vagy bosszúság, de ez elmondottak alapján neked fóbiád van, és nem pánikbetegséged. De a pánikbetegség eléggé összetett gyűjtőfogalom, de az esetedben csak fóbiával állsz szemközt.
Közvetlen a születés előtti, vagy születésre lehet visszavezetni az „idegrendszeri betegek” első sokk hatását. A kvázi biztonságosnak hitt helyről való elszakadást, sokan nem dolgozzák fel tudat alatt. Volt, aki vizet nyelt, és később jelentkeztek nála vízfóbia tünetei. Persze kellett hozzá még más is, de alapot ez az élmény határozta meg. A másik, hogy aki retteg valamitől, pont az „találja” meg. Az egyik ismerősöm története is nagyon egyszerűnek tűnik. Kicsi gyerekkorában fürdetés előtt a lemezkádat (akkor még nem voltak a most divatos műanyagfürdető teknők), közel rakták a kályhához. Ennek az oldala felmelegedett, és amikor hozzá ért, megégette a kezét. Naná, hogy félt később a fürdetéstől, meg a lángtól. Mostanában, ha bármit is süt a gázon, folyton fröcsög neki az olaj serpenyőben. Senki másnak, de ha ő odaáll, akkor biztos, hogy kipattan egy-két csepp. És ha már kipattan, akkor meg is találja.Amióta kikapcsolom lefekvés előtt a mobilom, azóta utólérhetetlen vagyok az ágyban....
-
Tzombi
csendes tag
válasz philoxenia #84 üzenetére
Azért nem kell ennyire szélsőséget felhoznod.
De akiknek tényleg gond a mindennapi megélhetés, azok nem kezdenek a saját kis problémájukon rágódni, mintegy belelovalva magukat a betegségbe. Sokszor a meg nem értettség gondolata, az, amin elindulnak,
A párom ismerőse egy kissé pánikos, mi egy jó adag depivel is társul. _Most, hogy a nagyobbik lánya beteg lett, és orvostól, orvosig viszi, érdekes módon nem jelentkeztek nála a pániktünetek.Amióta kikapcsolom lefekvés előtt a mobilom, azóta utólérhetetlen vagyok az ágyban....
-
Tzombi
csendes tag
Most, hogy mondtad, utána néztem. Tényleg!
De a tériszonyodnak is megvan a fóbiádhoz hasonló magyarázata. Sokszor az agyunk blokkolja azon dolgok emlékét, amik sokk hatást idéztek elő.Amióta kikapcsolom lefekvés előtt a mobilom, azóta utólérhetetlen vagyok az ágyban....
-
Genji
őstag
Hasonlókon mentem keresztül, csak nekem 2 évig tartott a rehabilitáció jelenleg tünetmentesen gyógyszerek nélkül. Habár én is tartottam tőle az elején a mai modern gyógyszerekkel tényleg elég jól lehet kezelni a betegséget.
a splinter in your mind had called the dark wanting it all to fall apart
-
egamega
tag
Hát igen, egy dolgot azért érdemes tudni a gyógyszerekről. Talán azzal is szerencsém volt, mert sok embert elintéznek Xanax-szal meg Rivotril-lal (ez még a kevésbé rossz) esetleg Seduxen-nel. Nekem szerotonin szintet befolyásoló bogyót adtak. Paroxat a neve. Ez nekem speciel eléggé bevált. Szóval, ami a hím társaimat esetleg kellemetlenül érintheti, az az átmeneti libido csökkenés. Valamit valamiért. Egyébként nem vészes, 2-3 hét alatt elmúlik, tényleg csak átmeneti.
-
ilba
tag
Már elhangzott egy-két név, ezért én is beírom: Zoloft. Engem is riogattak a potencia csökkenésével, de én nem tapasztaltam!
-
Vakegérke
veterán
Most, hogy már nem pörög annyira a topic, talán megbocsájtható, ha magamról is írok egy kicsit.
"Nem volt gond a szülésnél, amikor megszülettél?"
Attól függ. Én ugyan nem emlékszem rá. Azonban a dokik egy huncut vasat se adtak volna azért, hogy életben maradok.
Apám kicsit segített nyolc hónapos terhes anyámnak, hogy megszüljön. Prózai egyszerűséggel hasba rúgta. Anyám kínok kínját átélve feküdt a vinnyogva szirénázó mentőben, aztán a dokik világra segítettek. 1.35 kilós voltam, rám legyintettek, sajnálkozásukat fejezték ki anyámnak. Én viszont úgy döntöttem, hogy márpedig élni fogok, és így is lett.
Tériszonyom nekem is van. Mikor '77-ben megkaptuk a 8. emeleti lakást, meg kellett szoknom a magasságot. Kiálltam az erkély ajtajába, vagyis inkább loggia az az erkély. Oldala beton 2 méter magasan, csak elől van üvegezett, nekem mellkasig érő korlát. Szóval álltam, és nézelődtem szédelegve. A tériszonyosok ismerik azt a szorító érzést, amit átéltem. Aztán kicsit kiljebb léptem, de markolásztam az ajtófélfát. Pár nap múlva már a korlátba kapaszkodva nézelődtem, aztán idővel letudtam a dolgot. Ma már nincs gond, ám a korlátot markolászva sem igazán merek az égre nézni, mert úgy érzem, hogy felborul a ház velem együtt.
A szük helyek akkor zavarnak, ha sötéttel párosul a dolog. Mondhatnám úgy is, hogy a sötét ismeretlen aggaszt, ahol nincs menekülési lehetőség.Olcsón megúsztam születésem körülményeit?
[ Szerkesztve ]
Szép szolidan, szép szolidan, elvégre nem vagyunk otromba állatok... (KFT) Birodalmi Szóvivő és Békenagykövet (:L topic)
-
agent_k
senior tag
Nos az én feleségemnél egy éve kezdődött és 6 hónapig tartott, mire kijött belőle. Már lassan a lakásból sem tudott kimozdulni. Paroxat-ot és Rivotrilt kapott, ami használt is.
Akkor egy kettős haláleset volt az utolsó csepp a pohárban.Most megint ezzel küszködünk én úgy veszem észre. Elég komoly munkahelyi gondok léptek előtérben, aminek a végén nagyon csúnyán ki is rugták. Persze nem ő volt a hibás és nem bírta feldolgozni...
Mehetünk vissza az orvoshoz és kezdődik előlről minden. Szerencsére most tudjuk, hogy mivel állunk szemben és könnyebb illetve tudatosabb lesz a gyógyulás. Remélem. -
Tzombi
csendes tag
Nos bárki bármit is mond ebben a témában, én csak a profiknak hiszek.
link
A gyógyszeres kezelés mellett elengedhetetlen a hozzátartozó terápia is!Amióta kikapcsolom lefekvés előtt a mobilom, azóta utólérhetetlen vagyok az ágyban....
Új hozzászólás Aktív témák
- Kompakt vízhűtés
- Lexus, Toyota topik
- A Xiaomi 14T-k már töltő nélkül érkezhetnek
- AliExpress tapasztalatok
- Azonnali notebookos kérdések órája
- Gigantikus chipgyárat vihet az Egyesült Arab Emírségekbe a TSMC és a Samsung
- Milyen okostelefont vegyek?
- Projektor topic
- PlayStation 5
- Milyen légkondit a lakásba?
- További aktív témák...
- iPhone 13 128GB Starlight, Beszámítással
- Uhh! DELL Latitude 3410 Tartós Profi Laptop -60% 14" Bivaly i5-10210U 4Mag 16GB 512GB SSD FHD IPS
- Ahh! DELL Latitude 3410 Tartós Profi Laptop -60% 14" i5-10210U 4Mag 16GB 512GB SSD FHD IPS
- Ohh! DELL Latitude 3410 Tartós Profi Laptop -60% 14" Bivaly i5-10210U 4Mag 8GB 256GB SSD FHD IPS
- Prémium minőségű Samsung, Micron SSD meghajtók (frissítve: 2024. 09. 24.) - MEGA akciók!
Állásajánlatok
Cég: Ozeki Kft
Város: Debrecen
Cég: Ozeki Kft
Város: Debrecen